Ζωές, χρήματα, πολιτισμό….
Η μαυροφορεμένη γιαγιά με τις δεκάδες ρυτίδες – όσες και τα χρόνια της – προσπαθούσε μάταια χωρίς γυαλιά να δει την φωτογραφία που κρατούσε μπροστά της ο εγγονός της. Ήταν το γερμανικό περιοδικό Focus που είχε στο εξώφυλλο την Αφροδίτη της Μήλου να κάνει με το μεσαίο δάχτυλο μια χυδαία χειρονομία ενώ στον τίτλο έγραφε «Απατεώνες στην Ευρωοικογένεια». «Μην στενοχωριέσαι» είπε συγκαταβατικά η γιαγιά με την πραότητα των 90 και βάλε χρόνων της. «Ο πολιτισμός και η τέχνη δεν μπορούν να νικηθούν από κανένα. Πόσο ...μάλλον από αυτούς που δίχασαν δυο φορές την Ευρώπη και προκάλεσαν εκατόμβες νεκρών. Εξάλλου γιόκα μου, να ξέρεις ότι οι χειρονομίες δεν βγάζουν σε καλό. Μια φορά που το είχα κάνει σε γερμανούς των Ες – Ες την περίοδο της κατοχής, όταν με έπιασαν να κλέβω ένα καρβέλι ξερό ψωμί, ξέρεις τι μου έκαναν; Μου κράτησαν το χέρι και με μια κίνηση ο ένας τους μου έσπασε το χέρι χτυπώντας το στο γόνατό του. Να τους πεις λοιπόν λεβέντη μου» συνέχισε σε αυστηρό ύφος, «ότι οι μαύρες στιγμές στην ιστορία δεν γράφονται ούτε από ψεύτικα οικονομικά στοιχεία, ούτε από τις οικονομικές δυσκολίες μιας χώρας. Παρά μόνο από το θάνατο που προκαλεί ο πόλεμος και οι δυστυχίες του. Δεν θα ομιλούν παιδί μου αυτοί που αιματοκύλισαν ολόκληρο τον κόσμο δυο φορές. Αυτοί που κατά την διάρκεια της κατοχής έκλεψαν τις περιουσίες μας, αφάνισαν τις ζωές μας και άρπαξαν τις αρχαιότητες μας κατά την διάρκεια της κατοχής. Αυτοί που δεν δέχονται να πληρώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα που ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ».
Έφτιαξε για λίγο το μαντήλι στα μαλλιά της. Άλλαξε στάση στην πολυθρόνα της. Ο εγγονός της διέκρινε ότι τα μάτια της ήταν υγρά εδώ και ώρα. Και απορούσε πως δεν έτρεχαν δάκρυα. «Είναι γιατί φορτίστηκα από θυμό για την αλαζονεία τους κι όχι από στενοχώρια για αυτά που γράφουν», τον πρόλαβε. «Με όλα αυτά που τραβήξαμε στον πόλεμο, δεν κρατήσαμε μίσος. Εγώ αγόρι μου έχασα τον μπαμπά μου στην κατοχή και ο παππούς σου τον αδερφό του. Από τους ναζί. Παρόλα αυτά στα δύσκολα εκείνα χρόνια πήγε ως οικονομικός μετανάστης στην χώρα που μας αφάνισε. Δεν κράτησε ποτέ μίσος για τους Γερμανούς, παιδί μου. Σεβόταν το ψωμί που έτρωγε, κι όπως μου έλεγε συνέχεια, τα Ελληνικά φτηνά εργατικά χέρια, ανόρθωσαν την διαλυμένη και κατεστραμμένη χώρα τους».
Χύθηκε αναπαυτικότερα στην πολυθρόνα και χάθηκε στις σκέψεις της. Δεν έδωσε σημασία στον εγγονό της που την κοιτούσε με απορία και θαυμασμό.
Όταν την ακούμπησε στην πλάτη, σχεδόν τρόμαξε. «Γιαγιά, άκου τι θα κάνω», αποκρίνεται ο μικρός. «Θα ψάξω στο ίντερνετ – και μην με ρωτάς τι είναι αυτό – την διεύθυνση του περιοδικού και θα τους γράψω όσα μου είπες».
Εκείνη χαμογέλασε. Ο μικρός άνοιξε τον φορητό υπολογιστή και άρχισε να σερφάρει. Βρήκε τελικά το email του περιοδικού. «redaktion@focus.de» .
Ξεκίνησε να γράφει με μανία: «Κύριοι του Focus, δεν χρωστάμε σε κανένα. Αντιθέτως, μας χρωστάτε πολλά πράγματα που έχετε κλέψει. Ζωές, χρήματα, πολιτισμό….»
Γιώργος Κολοβάτσιος
Υ.Γ. Το email του περιοδικού Focus είναι πραγματικό. Όσοι θέλετε μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να διαμαρτυρηθείτε. H φωτογραφία είναι από το Άουσβιτς, ό,τι πιο γνωστό έχουν προσφέρει οι Γερμανοί στην Ιστορία...
==========================================================
27 Ιανουαρίου 2010
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΒΕΛΒΙΝΙΩΤΩΝ
"Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ"
Ο εκπολιτιστικός Σύλλογος των Απανταχού Βελβινιωτών ¨Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ¨ διοργανώνει το Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010 στις 9 το βράδυ την ετήσια χοροεσπερίδα του στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου στη Βελβίνα.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου πραγματοποιεί μια ζεστή βραδιά στην καρδιά του χειμώνα προκειμένου όλοι οι χωριανοί μας , οι φίλοι μας και γενικότερα οι κάτοικοι της περιοχής να έρθουν και να διασκεδάσουν μαζί μας.
Έτσι σας περιμένουμε όλους το Σάββατο 30 Ιανουαρίου στις 9 το βράδυ, να γλεντήσουμε παρέα με παραδοσιακή μουσική με ψητό σούβλας και χωριάτικες πίτες με το κρασί να ρέει άφθονο.
Νωρίτερα θα γίνει η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας. Ευελπιστούμε στην συμμετοχή όλων μας καθώς τέτοιες ενέργειες έχουν ως σκοπό την σύσφιξη των σχέσεων όλων και φυσικά την ευκαιρία για διασκέδαση. Τηλέφωνα επικοινωνίας 69720135956942445407
========================================
20 Ιανουαρίου 2010ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ναυτικό Μουσείο; ή Εμπορικό Κέντρο, Ταχυφαγείο ή Καφετέρια;
Ναυτικό Μουσείο; ή Εμπορικό Κέντρο, Ταχυφαγείο ή Καφετέρια;
Τι έχει ανάγκη ο Πειραιάς; Ένα ναυτικό μουσείο ή ένα ακόμη κέντρο διασκέδασης και χώρο εστίασης; Μήπως έχει ανάγκη για ένα ακόμη εμπορικό κέντρο με multiplex δυνατότητες;
Μάλλον ο ΟΛΠ, επιθυμεί να εφαρμόσει το παραδοσιακό real estate. Το τελευταίο διάστημα ο ΟΛΠ επιχειρεί μέσω της ΚΕΔ να εκδιώξει το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης από την Πέτρινη Αποθήκη στις Δεξαμενές Βασιλειάδη, δίπλα στο νέο κτήριο του ΥΕΝ.
Η ναυτική έκθεση του Μουσείου (έτος ίδρυσης 1992), η οποία σημειωτέων είναι ίσως η μεγαλύτερη στην Ελλάδα με περίπου 3.000 εκθέματα, βρίσκεται στον χώρο αυτό από το 1999, όταν ο ΟΛΠ, προσκάλεσε το Μουσείο για να αναβαθμίσει την εικόνα του ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και των κρουαζιερόπλοιων με τους υψηλούς προσκεκλημένους. Η ποιότητα του Μουσείου και το πολιτισμικό του έργου οδήγησαν τις διαδοχικές διοικήσεις του ΟΛΠ να διευρύνουν το δικαίωμα της φιλοξενίας στην Πέτρινη Αποθήκη, χωρίς όμως έγγραφες αμφότερες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα το Μουσείο να μένει «όμηρος» των εκάστοτε διοικήσεων. Κάποια μάλιστα από τις διοικήσεις αυτές εξόδευσε δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε αρχιτεκτονικά σχέδια και μελέτες για να δημιουργήσει έναν πρότυπο «Επιβατικό σταθμό – Ναυτικό μουσείο», κάτι το οποίο δεν υλοποιήθηκε από την επόμενη διοίκηση. Επίσης, το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει κάνει δεκάδες προτάσεις (ματαίως όμως) στο ΥΕΝ και στον ΟΛΠ ώστε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα σύνθετο μουσειακό χώρο που να συμπεριλαμβάνει εκθέματα και των 3 Οργανισμών (Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, ΥΕΝ, ΟΛΠ). Ευτυχώς, την ίδια αρνητική στάση δεν έδηξε η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων η οποία εμπιστεύτηκε τις δυνατότητες και την εμπειρία του Μουσείου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα νέο και όμορφο μουσείο, το Μουσείο Ιστορίας της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχουν επισκεφτεί εκατοντάδες σχολεία, τμήματα πανεπιστημίων, απλοί επισκέπτες ακόμα και δεκάδες έλληνες Υπουργοί, Βουλευτές αλλά και ξένοι επίσημοι καθώς τόσο το 2004 όσο και το 2008, ο ΟΛΠ ως βασικός χορηγός και το ΥΕΝ ως οικοδεσπότης παρέθεσαν σε χιλιάδες προσκεκλημένους την καθιερωμένη δεξίωση των Ποσειδωνίων στο Μουσείο. Χιλιάδες πάλι ήταν και οι επισκέπτες όταν το ΥΕΝ διοργάνωσε στο Μουσείο, το 2004, την απονομή των βραβείων Καββαδία με παράλληλη μουσική εκδήλωση των Θ. Μικρούτσικου, Λ. Μαχαιρίτσα και Χ. Θηβαίου. Το Μουσείο έχει διοργανώσει επίσης μια θεατρική παράσταση με την Ομάδα Αιγαίου, εκθέσεις θαλασσογραφίας, ενώ ο Δήμος Πειραιά (μέλος του Δ.Σ. του ΟΛΠ), μεταξύ άλλων, έκλεισε τις εορταστικές εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας το 2004 στο Μουσείο, έκανε το συνέδριο των διαβαλκανικών Δήμων και πραγματοποίησε, με την αιγίδα του ΟΛΠ, παρουσίαση ενδυμάτων έμπνευσης μινωικής περιόδου. Ελάχιστα μέτρα έξω από το Μουσείο, στον Προβλήτα, η τ. Πρόεδρος του Αθήνα 2004 κ. Γ. Αγγελοπούλου παρέλαβε την Ολυμπιακή Φλόγα και με ένα μικρό διάπλου, με το πλοίο της Κυρήνειας, παράδωσε την Φλόγα στο τ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλο.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που από το 1992, με αποκλειστικά ιδιωτικά κεφάλαια και χωρίς ούτε ένα ευρώ επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού, προσπαθεί να διαφυλάξει και να προβάλει την πλούσια ελληνική ναυτική παράδοση. Αντιθέτως έχει σπαταλήσει τεράστια ποσά τόσο για την αγορά, φύλαξη και συντήρηση των κειμηλίων και της Πέτρινης Αποθήκης όσο και για να πληρώσει δεκάδες επιστήμονες που κατά καιρούς συνεργάζεται (αρχαιολόγους, συντηρητές, ναυπηγούς κ.ά.). Τα μέλη του Δ.Σ. και οι Φίλοι του είναι άνθρωποι της ναυτιλίας, άνθρωποι που αγαπούν την ελληνική ναυτική ιστορία και παράδοση. Μεταξύ αυτών είναι ναυτικοί, εφοπλιστές, αξιωματικοί του Π.Ν. και του Λ.Σ., ακόμη και δικαστές και εισαγγελείς.
Σημειώνεται ότι το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει ταξιδεύσει με εκθέματά του σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε χώρες του κόσμου (Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ κ.ά.) ώστε οι Ομογενείς αλλά και οι ξένοι πολίτες να γνωρίσουν το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας. Από τις σημαντικότερες της παρουσίες ήταν στην εξάμηνη έκθεση EXPO 98 στην Λισσαβώνα, αφιερωμένη στους Ωκεανούς, όπου το ελληνικό περίπτερο με τα εκθέματα του Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και του Μουσείου Μπενάκη, βραβεύτηκε στα 3 καλύτερα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι την επιλογή των Μουσείων που θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα την έκανε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο εκτίμησε την ποιότητα και την ευελιξία των δύο αυτών ιδιωτικών Μουσείων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης παρακαλεί όλους τους σκεπτόμενους πολίτες να συμπορευτούν στην προσπάθεια του, ώστε να αποκτήσει μόνιμη στέγη, με σκοπό να διευρύνει το πολιτιστικό του έργο και να προστατεύσει και να διαδώσει το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης.
Ο φυσικός χώρος ενός ναυτικού μουσείου είναι εντός του λιμένα, όπως συμβαίνει σε όλους τους μεγάλους λιμένες του κόσμου. Στην περίπτωση του ΟΛΠ, έχουμε το εξής παράδοξο: Να του «χαρίζεται» ουσιαστικά ένα ναυτικό μουσείο με 3.000 πολύτιμα εκθέματα και αυτός να του κάνει έξωση. Γιατί άραγε;
Περισσότερες πληροφορίες για το Μουσείο στο:
www.maritime-museum.gr
Μάλλον ο ΟΛΠ, επιθυμεί να εφαρμόσει το παραδοσιακό real estate. Το τελευταίο διάστημα ο ΟΛΠ επιχειρεί μέσω της ΚΕΔ να εκδιώξει το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης από την Πέτρινη Αποθήκη στις Δεξαμενές Βασιλειάδη, δίπλα στο νέο κτήριο του ΥΕΝ.
Η ναυτική έκθεση του Μουσείου (έτος ίδρυσης 1992), η οποία σημειωτέων είναι ίσως η μεγαλύτερη στην Ελλάδα με περίπου 3.000 εκθέματα, βρίσκεται στον χώρο αυτό από το 1999, όταν ο ΟΛΠ, προσκάλεσε το Μουσείο για να αναβαθμίσει την εικόνα του ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και των κρουαζιερόπλοιων με τους υψηλούς προσκεκλημένους. Η ποιότητα του Μουσείου και το πολιτισμικό του έργου οδήγησαν τις διαδοχικές διοικήσεις του ΟΛΠ να διευρύνουν το δικαίωμα της φιλοξενίας στην Πέτρινη Αποθήκη, χωρίς όμως έγγραφες αμφότερες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα το Μουσείο να μένει «όμηρος» των εκάστοτε διοικήσεων. Κάποια μάλιστα από τις διοικήσεις αυτές εξόδευσε δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε αρχιτεκτονικά σχέδια και μελέτες για να δημιουργήσει έναν πρότυπο «Επιβατικό σταθμό – Ναυτικό μουσείο», κάτι το οποίο δεν υλοποιήθηκε από την επόμενη διοίκηση. Επίσης, το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει κάνει δεκάδες προτάσεις (ματαίως όμως) στο ΥΕΝ και στον ΟΛΠ ώστε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα σύνθετο μουσειακό χώρο που να συμπεριλαμβάνει εκθέματα και των 3 Οργανισμών (Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, ΥΕΝ, ΟΛΠ). Ευτυχώς, την ίδια αρνητική στάση δεν έδηξε η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων η οποία εμπιστεύτηκε τις δυνατότητες και την εμπειρία του Μουσείου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα νέο και όμορφο μουσείο, το Μουσείο Ιστορίας της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχουν επισκεφτεί εκατοντάδες σχολεία, τμήματα πανεπιστημίων, απλοί επισκέπτες ακόμα και δεκάδες έλληνες Υπουργοί, Βουλευτές αλλά και ξένοι επίσημοι καθώς τόσο το 2004 όσο και το 2008, ο ΟΛΠ ως βασικός χορηγός και το ΥΕΝ ως οικοδεσπότης παρέθεσαν σε χιλιάδες προσκεκλημένους την καθιερωμένη δεξίωση των Ποσειδωνίων στο Μουσείο. Χιλιάδες πάλι ήταν και οι επισκέπτες όταν το ΥΕΝ διοργάνωσε στο Μουσείο, το 2004, την απονομή των βραβείων Καββαδία με παράλληλη μουσική εκδήλωση των Θ. Μικρούτσικου, Λ. Μαχαιρίτσα και Χ. Θηβαίου. Το Μουσείο έχει διοργανώσει επίσης μια θεατρική παράσταση με την Ομάδα Αιγαίου, εκθέσεις θαλασσογραφίας, ενώ ο Δήμος Πειραιά (μέλος του Δ.Σ. του ΟΛΠ), μεταξύ άλλων, έκλεισε τις εορταστικές εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας το 2004 στο Μουσείο, έκανε το συνέδριο των διαβαλκανικών Δήμων και πραγματοποίησε, με την αιγίδα του ΟΛΠ, παρουσίαση ενδυμάτων έμπνευσης μινωικής περιόδου. Ελάχιστα μέτρα έξω από το Μουσείο, στον Προβλήτα, η τ. Πρόεδρος του Αθήνα 2004 κ. Γ. Αγγελοπούλου παρέλαβε την Ολυμπιακή Φλόγα και με ένα μικρό διάπλου, με το πλοίο της Κυρήνειας, παράδωσε την Φλόγα στο τ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλο.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που από το 1992, με αποκλειστικά ιδιωτικά κεφάλαια και χωρίς ούτε ένα ευρώ επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού, προσπαθεί να διαφυλάξει και να προβάλει την πλούσια ελληνική ναυτική παράδοση. Αντιθέτως έχει σπαταλήσει τεράστια ποσά τόσο για την αγορά, φύλαξη και συντήρηση των κειμηλίων και της Πέτρινης Αποθήκης όσο και για να πληρώσει δεκάδες επιστήμονες που κατά καιρούς συνεργάζεται (αρχαιολόγους, συντηρητές, ναυπηγούς κ.ά.). Τα μέλη του Δ.Σ. και οι Φίλοι του είναι άνθρωποι της ναυτιλίας, άνθρωποι που αγαπούν την ελληνική ναυτική ιστορία και παράδοση. Μεταξύ αυτών είναι ναυτικοί, εφοπλιστές, αξιωματικοί του Π.Ν. και του Λ.Σ., ακόμη και δικαστές και εισαγγελείς.
Σημειώνεται ότι το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης έχει ταξιδεύσει με εκθέματά του σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε χώρες του κόσμου (Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ κ.ά.) ώστε οι Ομογενείς αλλά και οι ξένοι πολίτες να γνωρίσουν το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας. Από τις σημαντικότερες της παρουσίες ήταν στην εξάμηνη έκθεση EXPO 98 στην Λισσαβώνα, αφιερωμένη στους Ωκεανούς, όπου το ελληνικό περίπτερο με τα εκθέματα του Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης και του Μουσείου Μπενάκη, βραβεύτηκε στα 3 καλύτερα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι την επιλογή των Μουσείων που θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα την έκανε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο εκτίμησε την ποιότητα και την ευελιξία των δύο αυτών ιδιωτικών Μουσείων.
Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης παρακαλεί όλους τους σκεπτόμενους πολίτες να συμπορευτούν στην προσπάθεια του, ώστε να αποκτήσει μόνιμη στέγη, με σκοπό να διευρύνει το πολιτιστικό του έργο και να προστατεύσει και να διαδώσει το μεγαλείο της ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης.
Ο φυσικός χώρος ενός ναυτικού μουσείου είναι εντός του λιμένα, όπως συμβαίνει σε όλους τους μεγάλους λιμένες του κόσμου. Στην περίπτωση του ΟΛΠ, έχουμε το εξής παράδοξο: Να του «χαρίζεται» ουσιαστικά ένα ναυτικό μουσείο με 3.000 πολύτιμα εκθέματα και αυτός να του κάνει έξωση. Γιατί άραγε;
Περισσότερες πληροφορίες για το Μουσείο στο:
www.maritime-museum.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου